Esteganografiak beste batzuetan mezuak ezkutatzeko aukera ematen duten tekniken eta aplikazioen azterketa lantzen du, haien existentzia antzeman ez dadin. Hau da, beste objektu edo irudi batzuen barruan mezuak ezkutatzen saiatzen da ezkutuko komunikazio-kanal bat ezartzeko, horrela, komunikazio-egintza bera ezkutuan gera dadin kanal horretarako sarbidea duten erabiltzaileentzat.
Esteganografia eta kriptografia ez dira gauza bera. Esteganografiak informazioa ezkutatzea ahalbidetzen du, inork jakin ez dezan hor dagoela, kateatu gabe, kriptografiarekin egingo genukeen bezala. Esan genezake esteganografian begi-bistan dagoen informazioa kamuflatzen dugula, inork ikus ez dezan, eta kriptografian, berriz, kutxa gotor batean sartzen dugula.
Azken urteotan esteganografiarekiko interesa handitu egin da, batez ere segurtasun informatikoaren arloan, erakunde kriminal eta terroristek erabili baitute. Teknika honen bidez fitxategi-mota desberdinak ezkuta ditzakegu, hala nola programa edo testu batzuk beste batzuetan luzapen desberdinekin (.mp4, .mp3, irudiak...). Horri esker, ezkuta dezakegu hor dagoela guk soilik jakin nahi dugun zerbait edo, helburu ez hain etikoekin, zibergaizkileek, hala nola kode gaiztoz infektatutako fitxategi bat erantsi eta ondoren irudi batean ezkutatzeko, irekitzerakoan biktima infektatzeko.
Kontzeptuaren bilakaera argia ikus daiteke historian zehar. Esteganografia klasikoa saiatzen zen mezu bat ezkutatzen soilik estalitako kanal baten bidez, eta modernoak, aldiz, kanal digitalak erabiltzen ditu (irudia, bideoa, audioa eta komunikazio-protokoloak, besteak beste) mezua bidaltzeko. Nolanahi ere, esteganografiaz hitz egiteko, ezinbesteko baldintza da igorlearen eta hartzailearen artean ezkutuko komunikazioa izateko borondatea.
Gaur egun, multimedia fitxategien barruan informazioa ezkutatzeko metodo eta algoritmo erabilienak hauek dira:
- Maskaratzea eta iragaztea: Informazioa irudi batean txertatuta dago, eta informazio guztia (hala nola egile-eskubidea, jabetza edo lizentziak) barne hartzen duten ur-markak erabiltzen dira. Metodo honen helburua ez da esteganografia tradizionalak duen bera, elementu bat gehitzen baitio irudiari, hura estaltzen saiatuz, aurkeztutako informazio-kantitatea handitzeko.
- Algoritmoak eta eraldaketak: Datuak funtzio matematikoen bidez ezkutatzen dituzte, adibidez, datuak trinkotzeko algoritmoen bidez. Teknika honen helburua da garrantzi gutxieneko datu-bitetan ezkutatzea informazioa.
- Garrantzi txikieneko bitetan txertatzea: Metodo hau aurrekoaren antzekoa da, modernoena edo erabiliena. “Ordezpen-metodo" deitzen direnetako bat da. Irudi bateko pixelen artean, garrantzi gutxieneko bita erabili eta hura aldatzean datza. Teknika bera aplika daiteke bideoan eta audioan. Horrela eginda, irudiaren distortsioa, oro har, mailarik txikienean mantentzen da, pertzepzioa ia nulua baita, eta mezua pixeletan zehar zabaltzen da.
